تهران، خ شهید بهشتی، بعد از تقاطع سهروردی، جنب ایستگاه مترو سهروردی، پ 172 واحد 1
ویولن ساز زهی و آرشه‌ای است. این ساز کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است. اصالت این ساز به کشور ایتالیا بر می‌گردد.
برای نواختن روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است، نواخته میشود.
کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).
اصوات سیم‌های مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می‌دهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچک‌تر از آن را اجرا نماید. از معروفترین نوازندگان این ساز می‌توان به آنتونیو ویوالدی و نیکولو پاگانینی و پابلو دو ساراساته اشاره کرد.
تنبور سازیست کهن و موسیقیدان بزرگ فارابی، تئوری موسیقی آن دوران را بر اساس این ساز تشریح کرده است. تنبور در نواحی شمال شرقی، شرق و جنوب شرقی ایران با نام دوتار شناخته میشود و در نواحی غربی کشور بین مردمان آیین یارسان با نام تنبور. بسیاری از صصاحبنظران برآنند که ریشه اکثر سازهای زهی […]
کمانچه یکی از سازهای قدیمی و اصیل ایرانی است به طوریکه در بین بیشتر اقوام ایرانی سازی رایج است و همین امر نشان دهنده قدمت و اصالت این ساز میباشد. کمانچه بین اقوام لر، آذری، گیلک و تالش، مازنی، ترکمن، خراسان، بلوچ و اعراب خوزستان رایج است که البته در بعضی نواحی شکل و ساختار […]
تمبک سازی کوبه ای و از سازهای اصیل ایرانی است. به طور معمول تمبک از چوب درخت گردو ساخته میشود اما بسیاری از سازندگان معاصر از چوبهای دیگری نیز بهره میگیرند. ساختار اصلی تمبک دارای سه قسمت دهانه، بدنه و نفیر است. روی دهانه پوست عمل آوری شده چهارپایان و معمولا بز و گوسفند کشیده […]
علاقه‌مندان عزیز می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر، بصورت حضوری و غیرحضوری با ما در ارتباط باشند
دیدگاهتان را بنویسید