سُلفِژ (به فرانسوی: solfège) یا سرایش، در موسیقی، تکنیکی آموزشی برای آموزش نواک و آوازخوانی است که در آن هر نُتِ میزان با سیلاب خاصی که سیلابُ سُلفژ (یا سُلافاسیلاب) نامیده میشود، خوانده میشوند. هفت سیلاب که عملاً استفاده میشوند عبارتاند از: دو، رِ، می، فا، سُل، لا، سی (یا تی).
برای سلفژ تعاریف متعددی بیان میشود. سلفژ را میتوان خواندن مجموعهای از نتها بهصورت پیدرپی و پشتسرهم و با رعایت قوانین نتها و سکوتها معرفی کرد. پایهٔ یادگیری سلفژ دانستن ارزش زمانیِ هر نت است و در کنار این باید ارزش زمانیِ هر سکوت را نیز بدانیم.
کمانچه یکی از سازهای قدیمی و اصیل ایرانی است به طوریکه در بین بیشتر اقوام ایرانی سازی رایج است و همین امر نشان دهنده قدمت و اصالت این ساز میباشد. کمانچه بین اقوام لر، آذری، گیلک و تالش، مازنی، ترکمن، خراسان، بلوچ و اعراب خوزستان رایج است که البته در بعضی نواحی شکل و ساختار […]
دَف، یکی از سازهای کوبهای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقهای چوبی است که به آن حلقههای فلزی (معمولا با ترتیب ۱-۱-۲) آویخته شده و پوست نازکی از جنس پلاستیک یا چرم و پوست حیوانات بر حلقه چوبی کشیدهاند و آن با ضربههای انگشت و کف دست مینوازند. این ساز از سازهای ضربی (کوبهای) ایرانی شبیه به دایره و بندیر است. دف از دایره بزرگتر و بمتر و […]
تمبک سازی کوبه ای و از سازهای اصیل ایرانی است. به طور معمول تمبک از چوب درخت گردو ساخته میشود اما بسیاری از سازندگان معاصر از چوبهای دیگری نیز بهره میگیرند. ساختار اصلی تمبک دارای سه قسمت دهانه، بدنه و نفیر است. روی دهانه پوست عمل آوری شده چهارپایان و معمولا بز و گوسفند کشیده […]
علاقهمندان عزیز میتوانند جهت کسب اطلاعات بیشتر، بصورت حضوری و غیرحضوری با ما در ارتباط باشند
دیدگاهتان را بنویسید