ویولن ساز زهی و آرشهای است. این ساز کوچکترین عضو سازهای زهی-آرشهای است. اصالت این ساز به کشور ایتالیا بر میگردد.
برای نواختن روی شانه چپ قرار میگیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است، نواخته میشود.
کوک سیمهای ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).
اصوات سیمهای مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل میدهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچکتر از آن را اجرا نماید. از معروفترین نوازندگان این ساز میتوان به آنتونیو ویوالدی و نیکولو پاگانینی و پابلو دو ساراساته اشاره کرد.
تار را در حال حاضر میتوان مهمترین ساز ملی ایرانی دانست در حالیکه شاید قدمت این ساز از باقی سازهای ملی دیگر نیز کمتر است اما به واسطه تکامل این ساز در حدود 200 سال اخیر و بالاخص استاد سازگر بی همتا و یگانه یحیی، این ساز در موسیقی ایرانی جایگاهی ویژه و منحصر به […]
ساز هنگ ،هندپن ،پنتام یا هنگدرام، نوعی ساز کوبهای در طبقهٔ خودصداها است، که برای اولین بار در سال ۲۰۰۰ توسط یک خانم و آقای آلمانی به نام های فلیکس رونِر و سابینا شِرر در شهر برن در کشور سوئیس ساخته شد. سازندگان نامِ «هنگ» را برای این ساز انتخاب کردهاند و نسبت به استفاده از اسم «هنگدرام» در زبان انگلیسی ابراز نارضایتی کردهاند اما […]
سُلفِژ (به فرانسوی: solfège) یا سرایش، در موسیقی، تکنیکی آموزشی برای آموزش نواک و آوازخوانی است که در آن هر نُتِ میزان با سیلاب خاصی که سیلابُ سُلفژ (یا سُلافاسیلاب) نامیده میشود، خوانده میشوند. هفت سیلاب که عملاً استفاده میشوند عبارتاند از: دو، رِ، می، فا، سُل، لا، سی (یا تی). برای سلفژ تعاریف متعددی بیان میشود. سلفژ را میتوان خواندن مجموعهای از نتها […]
علاقهمندان عزیز میتوانند جهت کسب اطلاعات بیشتر، بصورت حضوری و غیرحضوری با ما در ارتباط باشند
دیدگاهتان را بنویسید